Elluf… de gek zelluf… denk ik wanneer ik bij Frank, mijn meedenk tuinman, zijn laatste voorraad Lavendel voor Ellen Evers ophaal. Tijdens een half jaar contact via Facebook, berichten, sms en telefoon kreeg ik wel eens de indruk met een prettig gestoord iemand te maken te hebben… Tijdens haar verblijf met collega/vriendin Yvonne Valkenburg in de Mammaloewagen leren we Ellen kennen als iemand die honderduit vertelt over de wereld van musical, theater, the business en de verbouwing van haar keuken, maar ook alles wil weten over onze bijzondere boompjes en struiken, vakantiehuizen en Rett syndroom. Trots voel ik me wanneer ik haar ’s avonds tijdens de voorstelling ‘de Jantjes’ de rol van tante Piet, uitbaatster van een PIETschoon logement/hotel zie spelen en weet dat later op de avond een van onze bedden voor haar gespreid is. Ellen-lang zal de Lavendel die zij hier voor ons plant niet worden, maar we zullen ons best doen de Lavendel uit te laten groeien tot een weelderig, geurende, paarse bloemenpracht. Ik zal in ieder geval, iedere keer wanneer ik de Lavendel passeer, met heel veel plezier terug denken aan haar grappen, grollen en gekke bekkentrekkerij tijdens het planten van de elf potten Lavendel… Elluf… de gek zelluf…
